Producer: ปฐมพร ปฐมพร
คำร้อง/ทำนอง/เรียบเรียง : ปฐมพร ปฐมพร
เปียโน/คีย์บอร์ด/เบสซินธิไซเซอร์ : ต้อย, อั๋น, เตอร์
กีต้าร์เบส : แดง
กีต้าร์/โปรแกรมกลอง : ตึ๋ง
กลอง : ต๋ง
ร้องประสาน : อ้อย, อ๋อย, จอย
ผสมเสียง : แกรี่ เอ็ดเวิร์ด, อุกฤษ พลางกูร
บันทึกเสียง : วอยซ์ สตูดิโอ
ขอบคุณพิเศษ : พฤษภา ความเจ็บปวดที่ได้รับ

Producer by Pry ... Pathomporn

* * * * * * * * * * * * * * *

นาฬิกาตาย .. ยังบอกเวลาถูก 2 ครั้ง ในหนึ่งวัน

Special Thanks: ความหมาของคำว่าเพื่อน  น้องสาวผู้เข้มแข็ง
                               และแม่ที่แสนอดทน

Producer : ปฐมพร ปฐมพร
Co-Producer : Kenny Jackel
Ex- Producer, Photo : เกษม อมตวณิชย์
Mixed Down: Kenny Jackel
Sound Engineer: Kenny Jackel
Guitar : พิเชษฐ นิ่มสุวรรณ, Ted Lewand,
        ปรารถนา อรุณรังษี, D.Jr.Camacho
Bass: David Inamine, สมเจนต์ สีลาภ์วัฒน์
        Eddy, สา, สมพร จิตประสพเนตร,
        บุญช่วย ศรเจริญ
Piano Keyboards: พรชัย วงศ์ชีพ, David
        Garfield, จามร วัฑฌกานนท์,
        สุนทร ปั้นจาด, ดิษ
Drums: สมประสงค์ หมีปาน, Mileal White
        Nick Costa, สมเกียรติ์ อริยชัยพาณิชย์,
        แมว, ฑต, เล็ก
Backing Vocal: Velma
Recorded At: The History Room
Cover Disign: วัชราพร ศรีสุข

Producer : ปฐมพร ปฐมพร
Co-Producer : Kenny Jackel
Ex- Producer, Photo : เกษม อมตวณิชย์
Mixed Down: Kenny Jackel

Producer: พราย
เนื้อร้อง/ทำนอง/เรียบเรียง : พราย
Guitar: Domingo Jr. Camacho,
      พิเชษฐ นิ่มสุวรรณ ปราถนา อรุณรังษี
Bass: Mandolo Garcia สมพร จิตประสบเนตร
Drums: สมประสงค์ หมีปาน
Mixed-Down: Kenny Jackel, นราธร, David B
Engineer: วรายุทธ ประชาพิพัฒน์
       อรรถพงษ์ อึ้งศิริสวัสดิ์
Mixed Down at: Eastern Sky
Redorded at: Voice Studio
Cover Design&Illustrate: วัชราพร ศรีสุข

Producer: พราย
Guitars: พิเชษฐ นิ่มสุวรรณ, ปรารถ อรุณรังษื
       Domingo Jr.Cabacho
Acoustic Guitars: ชีพชนก ศรียามาตย์
Drums: ทศ พนมขวัญ, สมประสงค์ หมีปาน
Bass: Arnel P.Calingasan
Violin: สุวรรณ มโนษร
Keyboards: Nelson F.Verdan, ปราชญ์
Master: Kenny Jackel
Mixed Down: วรายุทธ ประชาพิพัฒน์
Recording: Eastern Sky
Cover Design By: เติมพงศ์ แสงแก้ว
Photo: เจริญศิลป์ ธนขจรเกียรติ

"..ฉันพูดกับใครไม่ได้ ...พูดกับใครไม่ได้..
พูดกับใครไม่เข้าใจ
ฉันจึงมาที่นี่ ด้วยหัวใจเดียวกับเธอ
หัวใจที่ไม่ต้องการการอ้อนวอน
หัวใจที่ไม่ต้องการความห่วงใย
ฉันไม่ต้องการทำอาชีพ..ไม่ต้องการความเห็นใจ
ฉันอยากมีชีวิตอยู่เพียงเพื่อคิดวาดในสิ่งที่ขมขื่น
ฉันอยากมีชีวิตอยู่เพียงเพื่อ -
ฝันถึงสันติภาพ ในตัวตนที่เต็มไปด้วยสงครามของผู้คน
..ให้น้ำตาแห่งความสุขได้ไหลหลั่งอธิบาย..
ความอ้างว้างจะตอบข้อสงสัยแก่เธอ
และหากเธอรู้ซึ้งถึงความเป็นเพื่อนของเรา...
เราคงต้องปล่อยวางทุกอย่าง
บนรากเหง้าของสิ่งสมมติ
.. ในขณะนี้ หากความกล้าหาญเกิดขึ้นในดวงใจเธอ...
เธออาจช่วยประคับประคองความอ่อนแอของผู้เยาว์กว่า
อาจทำให้เธอแบ่ง แขน ขา หรือ..แม้แต่นัยน์ตา
เพื่อเป็นอาหารประทังชีวิต-แก่ผู้อื่น

ฉันพูดกับใครไม่ได้ ฉันจึงพูดกับเธอ... มีเพียงเธอเท่านั้น
..มีเพียงเธอเท่านั้น......เพื่อนของฉัน.. "

อัลบั้มเก้า - พราย..ชุดพิเศษ
Producer: พราย MixedDown: ปราชญ์, พราย, Kenny J. Guitar: พิเชษฐ, ปราชญ์, Ted Lewand Bass: สมพร จิตประสพเนตร Drums: Mikeal White Piano: David Garfield Keyboards: David G., ปราชญ์ Sound Engineer: วุฒินันท์ สงข์ทอง
สังกัด PRY UNDER POET'S MIND PROJECT / 2001

จากปก-พรายชุดพิเศษ

     อรสา สีบุญเรือง เกิดเมื่อวันที่ 10 พฤศิจกายน พ.ศ.2507 สาวร็อคมาดเท่ห์จากลำปาง ..จับกีต้าร์เล่นดนตรีมาตั้งแต่ เรียนชั้นประถม พอเข้ามหาวิทยาลัยก็เริ่มตั้งวงดนตรี ร่วมกับเพื่อนอีก 6 คน ออกอัลบั้มชุดแรก "เราด้วยกัน" ในปี 2530 โดยใช้ชื่อว่า "มายา" และถือได้ว่าเป็นศิลปินร็อคหญิงกลุ่มแรก ของเมืองไทย
     หลังจากนั้น อรสา สีบุญเรือง ได้ออกอัลบั้มร่วมกับวง The Little Foot อีก 2 ชุด คือ เดียวดาย ในปี 2539 และ Follow The Rainbow ในปี2540 โดยมีเพลง "ตามสายรุ้ง" ที่ปฐมพร ปฐมพร แต่งขึ้นด้วย และเคยร่วมงานกับปฐมพร ปฐมพรในหลาย ๆ อัลบั้ม ในฐานะนักร้องประสานเสียง
     เพลง "เพลงนี้เพื่อเธอ" เป็นเพลงที่ พิเชษฐ นิ่มสุวรรณ แต่งขึ้น และ อรสา ได้ขับร้องไว้เพื่อมอบให้กับเพื่อนวงมายา ซึ่งนับว่าเป็นเพลงสุดท้ายที่ อรสา สีบุญเรือง ได้บันทึกเสียงเอาไว้ ก่อนจะเสียชีวิตลง เมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ.2542.

   ...ถึง อรสา สีบุญเรือง และเพื่อนของฉัน
ฉันเป็นคนหนึ่งที่ระลึกถึงเธอ ความเศร้า และความตาย
แต่บ่อยครั้ง ที่หัวใจฉันกลับเบิกบาน และพบบางอย่างในจิต
ที่เหมือนท้องทะเลอันกว้างใหญ่.. สงบนิ่ง
มีเพียงระลอกคลื่นระยับแสงแห่งความหวัง
ฉันไม่ได้เขียนเพลงอีกเลย... แม้ทุกวันนี้
ฉันรับรู้ถึงกำลังใจของผู้คนที่มีความรู้สึกเข้าใจ
หรือพยายามเข้าใจ แต่เชื่อเถอะ
... ฉันไม่เคยแม้แต่จะคิดยอมแพ้ ... หัวใจของฉัน
ยังเป็นหัวใจของหนุ่มสาวที่ค้นหา
เพื่อกำลังใจอันยิ่งใหญ่ของตนเองและเพื่อนที่ไม่รู้จัก
ว่าวันหนึ่งเราคงจะได้โอบกอด
รักอันบริสุทธิ์ ..พูดคุยด้วยใจที่รอคอย
และจากกันด้วยความเข้าใจและรอยยิ้ม
ชีวิตเป็นสิ่งน่าอัศจรรย์ ความสุขและเศร้าผ่านมาแล้ว
ผ่านไปบนคลื่นเล็ก ๆ ที่มองไม่เห็นและไม่จีรังนี้    ..ฉันเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น... เมื่อบทเพลงแห่งความเกลียดชังได้หยุดทำสงคราม
แต่กลุ่มควันไฟและซากสิ่งยังมิมอดหมด
ฉันได้ก้าวสู่ความจริงด้วยดวงจิตที่เธอเองก็มี ...
ในทิศทางที่จะรู้จักตัวเองอย่างแท้จริง
เพื่อนของฉัน... หากเธอยังได้ยินฉันร้องเพลงในความเงียบ
อย่ากลัวที่จะยื่นมือ
และปล่อยดวงใจเธอจากโซ่ตรวนของความคิด
เพื่อเราจะได้พบกัน พลังงานมิสูญหายจากโลก ความตายมิอาจหยุดยั้ง
ใจฉันมันแหกกฎทุกกฎบนโลกนี้ จนถึงวันนี้ ...
เมื่อผมฉันเปลี่ยนสี กฎแห่งการแปรเปลี่ยนได้ทำให้ฉันรู้ว่า...
กฎเดียวเท่านั้น
ที่เราไม่อาจละเลย คือ กฎธรรมชาติ และด้วยกฎนี้
ความรักของเธอ ... ความเมตตาของเธอ
จึงทำให้ชีวิตฉันได้รู้จักสิ่งดงาม...ยิ่งกว่างดงาม
ที่จะมีใครเล่าเห็น ...นอกจากเรา